دیالوگ خسرو شکیبایی در فیلم جذاب «عاشقانه»

علیرضا داوودنژاد چهار سال بعد از موفقیت فیلم «نیاز» در سال ۱۳۷۰ و دریافت سیمرغ بهترین فیلم از جشنواره دهم، سراغ ساخت فیلم «عاشقانه» رفت.
این فیلم با سایر آثار داوودنژاد که تا آن زمان ساخته بود متفاوت بود و به واسطه روایت عاشقانه ‌ای مثلثی و نامتعارف جذاب به نظر می‌رسید و با استقبال زیادی مواجه شد.
ماجرا درباره زوج جوانی به نام غزال و آرش بود که به تازگی نامزد کرده بودند و در اوج دوران سرخوشی به سرمی ‌بردند. در این بین پای مرد ثروتمندی به نام نادر به میان می‌آید؛ مردی هم‌سن و سال پدر غزال که از او چک و سفته دارد و تهدید می‌کند که اگر نامزدی بهم نخورد زندگی‌شان را تباه می‌کند.
نکته قابل توجه درباره این فیلم، به بازیگران آن برمی‌گردد. پیمان قاسم‌ خانی که پیش‌تر به عنوان فیلمنامه‌نویس با دو فیلم «من زمین را دوست دارم» و «بوی خوش زندگی» همکاری کرده بود در «عاشقانه» برای اولین بار جلوی دوربین رفت و بازی کرد. بهاره رهنما هم قبل از «عاشقانه» نقش‌هایی کوتاه در «غزال» و «افعی» ایفا کرده بود اما در «عاشقانه» مجال بیشتری برای ایفای نقش به دست آورد و بازی‌اش در نقش دختری عاشق و مستاصل دیده شد. خسرو شکیبایی در این فیلم با نقشی منفی به میدان آمد. چنان قدرتمند از پس ایفای آن برآمد که کاملا میتوانستیم او را به عنوان چهره‌ای منفور در فیلم بپذیریم.