تهیه‌کننده برنامه «اقیانوس آرام» درباره این برنامه و چالش‌های آن سخن گفت و اینکه قرار نیست به دنبال چهره‌های صرفا معروف و مشهور برای دعوت به برنامه باشند.
هادی نعمت‌الهی که تهیه‌کنندگی و کارگردانی دو فصل از برنامه «اقیانوس آرام» را بر عهده داشته است، این برنامه را به یک مدرسه و کارگاه تشبیه کرد گفت: «اقیانوس آرام» بیشتر یک مدرسه و کارگاه است تا یک مجموعه تلویزیونی و از دل یک دغدغه تربیتی بیرون آمده و تلاش ما هم این بود که برنامه یک فضای سلامت برای نوجوانان ایجاد کند تا بچه‌ها بتوانند در این فضا یاد بگیرند و تجربه کسب کنند.
انتخاب مهمان چالش جدی پیش روی تیم تولید
این تهیه‌کننده درباره اتاق فکر «اقیانوس آرام» اضافه کرد: تعداد زیادی از افرادی که دغدغه نوجوانان را داشتند درگیر کار بوده‌اند. بعضی‌ها بیشتر و برخی ممکن است یک جلسه همراه ما بوده باشند. سعی کردیم از کسانی که در حوزه نوجوان کاری کرده‌اند و یا مساله‌شان است که در این فضاها قدم بردارند کمک بگیریم. تنوع افرادِ اتاق فکر بسیار زیاد است به همین خاطر اسم نمی‌برم. بخشی در حوزه فرمی و برنامه‌سازی و عمده آنها از باب نگاه تربیتی همراه ما بوده‌اند.
نعمت‌الهی پیرامون انتخاب مهمانان توضیح داد: واقعیت این است که در مورد مهمان‌ها تنوع داشته‌ایم علتش هم این است که ما همیشه با موضوع خاصی به سراغ مهمانان برنامه رفته‌ایم. به این معنی که لیستی از دغدغه‌های مهم نوجوانان داشته‌ایم و سعی کرده‌ایم بر این اساس افرادی را پیدا کنیم که در این قالب قرار بگیرند. شاید ۳ مجری و ۴ بازیگر در میان مهمانان داشته باشیم اما اینکه چه بازیگری را بیاوریم که یک حرف خاص را بزند یک چالش جدی است. لزوماً آوردن یک انسان موفق منظور ما نبوده، بلکه کسی باید باشد که مضمونی که در جلسات پیش‌تولید و اتاق فکر به آن رسیده‌ایم را بتواند به نوجوانان منتقل کند.
تهیه‌کننده «اقیانوس آرام» در ادامه افزود: تنوعی از کسانی که در میان آنها کارآفرین، بازیگر، وکیل، روانشناس، نقاش، ورزشکار، خلبان و … وجود داشته باشد کار آسانی نیست. اینکه از حوزه‌های مختلف افرادی با ویژگی‌های منحصر به فرد را دور هم جمع کنید چون مسائل نوجوانان همین‌قدر متنوع و شناور بین حوزه‌های مختلف است. مهمانان برنامه با این منطق می‌آمدند.
نعمت‌الهی درباره مضامین منتقل شده توسط مهمانان تصریح کرد: سعی می‌کردیم با هر مهمان کلیدواژه‌ای را پررنگ کنیم. یکی احترام به پدر و مادر، دیگری مسئولیت‌پذیری، گفت‌وگوی مؤثر، پذیرفتن شرایط، درک کردن افراد، مبارزه کردن، تلاش کردن برای پیدا کردن مسیر، یافتن استاد مناسب و … هر کدام از اینها و کلیدواژه‌های دیگر نقاط برجسته صحبت‌های ما با هر یک از مهمانان برنامه است.
آوردن چهره‌های معروف به برنامه دغدغه ما نیست
کارگردان برنامه درباره گوناگونی مواجهه نوجوانان با مهمانان برنامه بیان کرد: بچه‌های ما عموماً یک دفترچه با خود دارند و هر یک دریافتی که از هر یک از مهمانان برنامه دارند را در آن دفترچه می‌نویسند. این هم چیزی نیست که ما به آنها گفته باشیم و در روند معمول برنامه اتفاق می‌افتد. تلاش می‌کنیم آدم حسابی بیاوریم لزوماً اینکه فرد معروف یا چهره بیاوریم دغدغه ما نیست. کسی که در حوزه‌ای که کار می‌کند شناخته شده باشد، حرف جدی داشته باشد و از یک تجربه زیسته بتواند حمایت کند.
این برنامه‌ساز تلویزیون درباره قصه خاص برخی از مهمانان توضیح داد: برخی از آنها را از قبل نمی‌دانیم و برخی را با علم به آن پیشینه به سراغ آن فرد خاص رفته‌ایم. مثلاً درباره نجم‌الدین شریعتی به عنوان فردی که مسیری را طی کرده و دغدغه ویژه‌ای داشته به سراغش رفتیم. اما در میان کار به یک ویژگی فردی دیگر هم رسیدیم که بحث ما را تقویت می‌کرد و آن هم بحث لکنت زبان ایشان بود که در برنامه کامل به آن اشاره شد. در این میان مبارزه و جنگیدنی هم برای این فرد وجود داشته که اگر نبود اصل اجرای این فرد زیر سوال می‌رفت. این مساله برای نوجوانان می‌تواند آموزه‌های زیستی و تجربی زیادی داشته باشد.
وی در ادامه بیان کرد: اما درباره برخی مهمانان از ابتدا قصه‌ای وجود داشته مثل سجاد سالاروند که از دو پا معلولیت دارد و قهرمان کوهنوردی و دو میدانی است و در شکل ظاهری هم این معلولیت مشخص نیست. این قسمت از برنامه را با کمک خودش کاملاً بر اساس قصه‌ای که از او می‌دانستیم طراحی کردیم.
نعمت‌الهی در ادامه پیرامون بازخورد این برنامه اظهار کرد: این روزها تلویزیون خیلی حالش خوب نیست و باید به اندازه خودش از او توقع داشت. اما «اقیانوس آرام» کمی فرق می‌کند، برنامه سرگرمی‌ساز نیست اما می‌بینیم بزرگسالان نیز با آن ارتباط گرفته‌اند. با دیدن برنامه جاهایی مکث کرده‌اند و دیدنش را به بچه‌های‌شان توصیه کرده‌اند. ما به صورت جدی از مخاطب بزرگسال نیز بازخورد داریم.
در انتها تهیه‌کننده «اقیانوس آرام» درباره برنامه‌سازی در حوزه نوجوان تاکید کرد: «اقیانوس آرام» برنامه‌ای است که مخاطب جدی دارد و دنبال می‌شود. این مساله از بازخوردهایی که به ما می‌رسد و یا در فضای مجازی می‌بینیم کاملاً قابل رصد است. استقبال مخاطب از «اقیانوس آرام» یک معنای دیگری هم دارد و آن هم اینکه ما در این حوزه کار جدی دیگری هم نکرده‌ایم و این کمک می‌کند که کار دیده شود و البته مسئولیت ما را هم سنگین‌تر می‌کند.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد برنامه‌سازی برای این نسل تبدیل به یک مسیر جدی در سازمان شود و گفت: به نحوی که اگر قرار باشد افرادی مثل من میان ساخت دو فصل از برنامه دو، سه سال توقف داشته باشند احساس کنند که دارند میدان و عرصه‌ای را از دست می‌دهند.
