دیگو مارادونا برای پخش مصاحبه اش با جواد خیابانی شرط عجیبی را مطرح کرده بود که خیابانی به تازگی از آن پرده برداشت.
جواد خیابانی در آخرین مصاحبه‌اش گفته:”با مارادونا ۳ ساعت مصاحبه کردم؛ قول دادیم به هم که بعد از مرگ مارادونا و من منتشرش کنیم!”
این حرف ممکن است مثل خیلی از ادعاهای دیگر خیابانی توخالی باشد، شاید هم درست باشد!
اما چند سوال از آقای خیابانی:
اولا مارادونا چرا باید بین این همه رسانه مشهور و معتبر در دنیا شما را برای صحبت‌های مگو و غیرقابل انتشارش انتخاب کند. او بین خبرنگارها و در رسانه‌ها رفقای بسیاری داشت اما هیچکس ادعایی مثل شما مطرح نکرده. چه ویژگی و امتیازی داشتید که مارادونا شما را برای گفتن بزرگترین رازهای زندگی‌اش انتخاب کرد؟
سوال بعد این که مگر مصاحبه با مارادونا نبوده؟ پس چرا نباید پس از مرگش منتشر شود؟ شما چی داشتید که به مارادونا می‌توانستید بگویید اما تا زمان زنده بودن‌تان قابل انتشار نیست؟
سوال آخر هم این که، روزی که خدای نکرده نباشید، این مصاحبه را باید از کی طلب کرد. این شخص را معرفی کنید و به مردم اعلام و تایید کند که شما چنین مصاحبه‌ای را نزدش به امانت گذاشته‌اید.
چون اگر چنین شخصی نباشد، خودتان هم در این دنیا نباشید، چطور می‌شود چنین مصاحبه‌ای را پیدا کرد؟
اگر یک تصویر یا یک لحظه از این مصاحبه هم غیرقابل انتشار است و جز خودتان هم کسی از آن خبر ندارد، پس از مرگ‌تان چطور باید دنبالش گشت؟
ما را گرفته‌اید آقای خیابانی؟
همه شیرینکاری‌هایتان برای جلب توجه کافی نیست؟
