آلابست/در این میدان دید که پهنه‌ای ۱۰ درجه‌ای از آسمان در راستای صورت فلکی شمالی قیفاووس را در بر دارد سحابی‌های گسیلشی پهناور آی‌سی ۱۳۹۶ و اس‌اچ۲-۱۲۹ را می‌بینیم، آمیزه‌هایی از گازهای برافروخته‌ی میان‌ستاره‌ای و ابرهای تیره‌ی غبار.
آی‌سی ۱۳۶۹ (سمت چپ) که از پرتوهای ستاره‌ی آبی‌فام مرکزش انرژی گرفته صدها سال نوری پهنا دارد و نورش به حدود ۳۰۰۰ سال زمان نیاز دارد تا به چشم ما برسد.
یکی از پیکره‌های تیره و فریبنده‌ای که درون این سحابی به چشم می‌خورد یک سحابی تاریک پیچدار به نام خرطوم فیل است که زیر سمت را ست مرکز آن جای دارد.
این خرطوم با درازای ده‌ها سال نوری، دربردارنده‌ی مواد خام برای ساختن ستارگان تازه است و پیش‌ستارگانی را هم در دل خود پنهان کرده.
در سمت راست تصویر سحابی اس‌اچ۲-۱۲۹ (شارپلس۲-۱۲۹) را می‌بینیم که در همان فاصله از زمین جای دارد. گره‌های درخشان و پشته‌های به پس رانده شده در سمت راستِ این سحابی، نام رایج آن را به یادمان می‌آورد: سحابی خفاش پرنده.
در این این خفاش پرنده تازه‌ترین جانور شناسایی شده در این باغ وحش کیهانی را می‌بینیم، سحابی گسیلشی آبی‌فام اویو۴ که به نام سحابی ماهی مرکب غول‌پیکر (سَرپاوَر غول) هم شناخته می‌شود.
گفتنی‌ست تابش آبی-سبز این سحابی دستاورد پرتوهای‌ست که از اتم‌های دو بار یونیده‌ی اکسیژنش گسیلیده شده [برخلاف بیشتر سحابی‌های گسیلشی که از تابش هیدروژن به رنگ سرخند].
منبع: 1star7sky.com
