چند سالی است که بازیهای نقشمخفی با محوریت بازی معروف مافیا در شبکهنمایش خانگی به عنوان رئالیتیشو تولید میشوند و با استقبال مخاطب هم مواجه شدند؛ هرچند موارد نسبتاً شکستخوردهای هم مثل «ارتش سری» و «ضد» هم وجود داشتند که با تغییرات در مافیا، قرار بود یک بازی جذاب ارائه کنند اما چندان موفق نبودند. حالا «شبهای مافیا؛ زودیاک» با اجرای محمد بحرانی از راه رسیده تا بتواند جذابیت را به این ژانر برگرداند. اما آیا در این مسیر موفق خواهد بود؟ ما چالشها و فرصتهای این برنامه را بررسی کردیم.
فرصتها
۱) خلاقیت با نقشهای جدید| زودیاک عنوانش را از نام قاتل سریالی معروف آمریکایی گرفته است و نقشهای تازهای دارد که بعضیهایش همان نقشهای قدیمی هستند که فقط عنوانشان عوض شده مثل آل کاپون که همان پدرخوانده است. اما بمبگذار و شعبدهباز نقشهای جدید ساید مافیا و تفنگدار، محافظ و اوشن نقشهای ساید مثبت هستند.
۲) ساید سوم| زودیاک یک ساید سوم علاوه بر شهروند و مافیا دارد که همان نقش مستقل زودیاک است و میتواند تک نفره برنده بازی باشد.
۳) تنوع کاراکترها| مدتی بود که رئالیتیشوها چهرههای تکراری در اجرا و بازی مثل علیمردانی، دیرباز، تشکر، واشقانی، عزیزی و آهنگی و… داشتند. اما زودیاک لااقل چند چهره جدید اضافه کرده که بازیکنهای خوبی هم هستند.
۴) سناریوی پیچیده اما قابل فهم| زودیاک سناریوی متفاوت و نسبتاً پیچیدهای دارد اما برخلاف ضد و ارتش سری، این سناریو هم قابل فهم است هم خوب توضیح داده میشود.
۵) طراحی صحنه| طراحی صحنه بازی با الهام از جزیره سیسیل ایتالیا جالب و قوی است که مشخص است روی اجرای آن وقت و هزینه گذاشته شده است.
۶) تدوین متفاوت و تعاملی| زودیاک از همه ابزارهای مختلف برای جذب مخاطب استفاده کرده است؛ بهطور مثال مثل «صداتو» باب تعامل با مخاطب را باز کرده است و راجع به نتیجه بازی نظرسنجی میکند؛ حتی نسخه بدون شب بازی را برای بیننده حرفهایتر ارائه کرده است.
۷) اجرای خوب و دقیق بحرانی| بحرانی بهرغم شخصیت شوخ و شنگی که دارد اجرای جدی و بدون اضافهکاری دارد. همینطور در کنار دیگر عوامل برنامه با استفاده از ماسک و …. سختگیریهای فراوانی دارد برای جلوگیری از تقلب که در رئالیتیشوهای قبلی بسیار محتمل و مورد بحث بود.
چالشها
۱) هر ایرانی یک سناریوی مافیا| در کل آنقدر برنامه مافیا در شبکهنمایش خانگی و تلویزیون پخش شد که دیگر آن جذابیت قبل را ندارد و هر پلتفرم هم برای خودش یک برنامه دارد. همین موضوع ظرفیت دیده شدن برنامه را کم کرده است، چون مخاطب بین چند برنامه تقسیم میشود و از طرفی آنقدر برنامه اینچنینی دیده که دیگر رغبتی ندارد.
۲) طراحی لباس ضعیف| برخلاف طراحی صحنه، طراحی لباسها ضعیف، بدون هویت و غیر جمعی است. برای همین به اتسمفر مافیایی برنامه نمیآید.
۳) ریتم کُند و کِشدار| هرچند تعدد نقشها باعث جذابیت سناریو میشود اما از طرفی باعث طولانیتر شدن بازی میشود و تماشای یک رئالیتیشو بالای ۲ ساعت در حوصله هر مخاطبی نیست. باید در انتظار بقیه قسمتها باشیم و ببینیم روند برنامه چه میشود؟ نظر شما راجع به قسمت اول چه بود؟