شبنم مقدمی در توضیح این عکس نوشت:
فاصله‌ی ما…همه‌ی ما!
تا تبدیل شدن به آدمای ِ پرمدعای آزاررسان و آسیب‌زننده‌ی مضر و بی‌خاصیت،همونا که وقتی اسم‌شون می‌آد تن و بدن ِ همه می‌لرزه از هول ِدیوونه‌بازیای ِ اعصاب‌کُش و رفتار و گفتار ِ نامتعادل و بی‌منطق‌شون،فقط یه قدمه! و شایدم کمتر حتی! کافیه مراقب ِ درون و ذهن‌مون نباشیم و بسپاریم‌شون دست ِ اون هیولای معروف ِ ترسناک،که کمابیش تو وجود ِ همه‌مون هست و اصلا زندگی می‌کنه به امید ِ همین!که بهش اجازه‌ی بروز و خودنمایی بدیم …کافیه بهش خوراک برسونیم و چاقش کنیم!اون وقته که اول خودمون از دستش به عذابیم و بعد مردم بیچاره!
دور باشه …خدا‌نکنه آدمیزادی چنین کنه…دور باشه…مباد که من چنین کنم!
آمین و صدبار آمین…
اینو این‌جا نوشتم که دائم حواسم به خودم و به دل و‌درونم جمع باشه …کاش همه‌مون همین کارو بکنیم.لازمه به نظرم.
