سازندگان سریال «حیثیت گمشده» به‌جای استفاده از ستاره سراغ بازیگرانی رفته‌اند که پیش‌تر توانایی‌شان را نشان داده‌بودند و حالا وجهی دیگر از قدرت خود مقابل دوربین را به رخ کشیده‌اند. این اتفاق به همراه قصه خوب و نیز عناصری مثل کارگردانی، فضاسازی و… «حیثیت گمشده» را فعلا به اثری موفق و البته پر مخاطب تبدیل کرده است.
سریال «حیثیت گمشده» به کارگردانی سجاد پهلوان زاده فاقد ستاره به‌معنای متعارف است اما بازیگران مقابل دوربین درخشان ظاهر شده‌اند و قصه نیز قدرت لازم برای همراه کردن مخاطب را داراست. در ادامه به تحلیل این عناصر پرداخته‌ایم.
مهدی حسینی‌نیا درقامت قهرمان
مهدی حسینی‌نیا با نقش‌های مکمل در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های خانگی به شهرت رسید. «سیاوش»،«می‌خواهم زنده بمانم»، «یاغی» و «رهایم کن» از‌جمله سریال‌هایی هستند که این بازیگر در آن‌ها درخشید و تحسین خاص و عام را برانگیخت. «برادران لیلا» و «مصلحت» هم فیلم‌هایی است که با بازی او در سال جاری منتشر و اکران شدند و یک‌بار دیگر زمینه توجه به حسینی‌نیا را فراهم کردند. او حالا با «حیثیت گمشده» در قامت نقش اصلی ظاهر شده؛ مردی به‌نام امیر که همسرش از دنیا رفته و این سرآغاز چالش‌های ذهنی‌اش برای یافتن حقیقت است. امیر مردی سختی‌کشیده از طبقه ضعیف جامعه است که ناموس برایش همه‌چیز است. او چاقو به‌دست گرفته تا خود، بدون توجه به قانون، آن‌که آرامش همسرش را بر‌هم زده بود، بکشد. مهدی حسینی‌نیا چنان در جلد امیر فرو رفته که ذره‌ذره رفتار و حالات شخصیت، باورپذیر و قابل لمس است.
زوج بهاره افشاری و مهدی حسینی‌نیا در «حیثیت گمشده» به واسطه هدایت درست و بازی خوب بازیگرانش جواب داده و مخاطب هر دوی آن‌ها باور کرده است.
موقعیت شناسی بهاره افشاری
نقش همسر امیر را بهاره افشاری بازی کرده: هاجر، یک زن عاشق‌پیشه اما سرخورده است؛ زنی که هم جور زندگی محقرانه همسر را کشید و هم برای پدر معتاد جنس جور می‌کرد. هاجر اولین کاراکتر بهاره افشاری از طبقه غیرمرفه جامعه نیست اما او بیش از هر زمان دیگر، شخصیت را «همدلانه» خلق کرده. به همین خاطر است که نه امیر و نه مخاطبان سریال، دوست ندارند به هاجر شک کنند و بر او برچسب بی‌وفایی بزنند. این اتفاق حاصل درک درست بازیگر از شخصیت است. افشاری بازیگری با‌سابقه و باتجربه است و می‌داند برای اثرگذاری کاراکتر بر ذهن مخاطب، باید از کمترین زمان بهره برد. سهم حضور هاجر در «حیثیت گمشده» کمتر از یک قسمت بوده اما تاثیرش در داستان جریان دارد و تصویر او مقابل چشم مخاطب (مثل همسرش امیر) محو نمی‌شود. این نقش و این سریال را باید نقطه عطف دیگری در کارنامه بهاره افشاری دانست که به‌خوبی توانست وجوه مختلف هاجر را بازنمایی کند.
عملکرد خوب دیگران
رسول، دکتری است که از فعالیت منع شده اما کارش را غیرقانونی پیش می‌برد. او پسر‌خاله هاجر است و حالا با امیر همراه شده تا اسماعیل (مظنون به دام انداختن هاجر برای قاچاق مواد مخدر) را تنبیه کنند. این نقش را مهدی زمین‌پرداز بازی می‌کند که پیش‌تر توانایی‌اش را اثبات کرده بود. او در قامت یک دکتر بی‌خیال و مردی که راز هاجر را پنهان می‌کند، عملکردی تحسین‌شده دارد. به چشم‌های او در نقش رسول بیشتر دقت کنید! الناز حبیبی در «حیثیت گمشده» اولین نقش جدی‌اش را بازی کرده: تهمینه خواهر امیر و همسر فرشاد با بازی امیر نوروزی. او ترس و نگرانی یک زن فقیر را به شکل ملموس به نمایش گذاشته تا جایی‌که به‌جای تقابل با فرشاد، زخم‌زبان و کنایه‌هایش را تحمل می‌کند. بازی نوروزی در نقش مردی نوکیسه قابل‌قبول است و خودخوری‌های تهمینه ملموس؛ این‌که شرایط او مخاطب را دچار غم می‌کند، یعنی بازیگر کارش را درست انجام داده.
اهمیت قصه مخاطب ایرانی
در وهله اول یک داستان همراهی‌برانگیز از فیلم و سریال‌ها طلب می‌کند. اگر قصه جذاب باشد، نیمی از راه موفقیت یک اثر طی شده؛ در غیر این‌صورت با ستاره و زرق‌و‌برق صحنه و… نمی‌توان مخاطب را راضی نگه داشت. احمد سلگی در مقام فیلمنامه‌نویس «حیثیت گمشده» متوجه این موضوع بوده و داستانی سرراست با مقادیر قابل‌توجهی از شک و ابهام تعریف کرده و تا اینجا جواب گرفته است.
یک الگوی موفق
استفاده از بازیگران مطرح و پرهیز از همکاری با ستاره‌ها، شیوه‌ای رایج در دنیا و نیز ایران است. «حیثیت گمشده» هم از این الگو جواب گرفته است و ثابت کرده مخاطب حاضر است بهای تماشای یک سریال در پلتفرم را پرداخت کند و آن را ببیند. یعنی ستاره برای او اولویت اصلی نیست و قصه خوب در نظر او ارجحیت دارد. این اشاره به معنای نفی تاثیر ستاره‌ها نیست اما به سریال‌سازان شبکه خانگی یادآوری می‌کند که بدون ستاره هم می‌توان موفق بود و دستمزدهای کلان را به خدمت بالا رفتن کیفیت محصول درآورد!
