مسعود روشن‌پژوه از مجریان قدیمی صداوسیما که بیشتر او را با مسابقه «محله» به یاد داریم، مدتی است در تلویزیون حضور ندارد و علیرغم اینکه خودش را همچنان اکتیو می‌داند اما می‌گوید: دلم تنگ شده است اما تا وقتی برنامه خوب نباشد نیستم. این مجری تلویزیون معتقد است: برنامه‌ای که به دل مردم ننشیند و حرفی برای گفتن نداشته باشد بی‌فایده است.
مسعود روشن‌پژوه از نوستالژی بودن مسابقه «محله» یاد کرد و از دلایل نبودش در تلویزیون گفت.
این مجری باسابقه صداوسیما با یادی از مسابقه «محله» که سال‌ها پیش مخاطبان زیادی را با خود همراه می‌کرد، بیان می‌کند: طبیعتاً محله‌ها، معیارها و نوع زندگی مردم آن زمان که مسابقه «محله» را داشتیم، با الان خیلی متفاوت بود و بی‌تعارف بگوییم ما الان دیگر نمی‌توانیم مثل آن زمان تصویربرداری راحتی داشته باشیم و با توجه به رویکرد برخی محله‌ها اساساً شرایط تغییر کرده و نمی‌شود کار کرد.
تفاوت زیاد تاکشوهای تلویزیونی با شبکه نمایش خانگی
او در پاسخ به این پرسش که چرا در تلویزیون حضور ندارد؟ می‌گوید: تلویزیون که روزها برنامه آنچنانی ندارد؛ ضمن اینکه واقعا نمی‌دانم جایگاه مجریان قدیمی کجاست؟! من این روزها خیلی از تلویزیون خبر ندارم فقط چندین ماه گذشته یک برنامه گفتگومحور با عنوان «مداربسته» به من پیشنهاد شد و بنا بود آن‌را به شکل تیمی به شکل تاک‌شو کار کنیم که با توجه به برنامه‌های این چنینی که این روزها از پلتفرم‌های مختلف پخش می‌شود، عملاً ما راه به جایی نمی‌بریم. حال اینکه ما بخواهیم مهمانی را به برنامه دعوت کنیم و به عنوان مثال اگر همان مهمان قبل از حضور در برنامه ما، در یک پلتفرم حضور داشته باشد قطعاً دیالوگ‌ها، نوع کار و پوشش ها متفاوت است و همه می‌گویند چرا انقدر فرق دارد؟! پس منِ مجری خیلی باید مراعات کنم و شخصاً این شیوه را نمی‌پسندم چون عملاً فکر می‌کنم آب در هاون کوبیدن است.
روشن پژوه همچنین در پاسخ به اینکه آیا خودتان دلتنگ حضور در تلویزیون نیستید؟ خاطرنشان می‌کند: من کارم را کرده‌ام؛ از بچه‌های هفت ـ هشت ساله تا افراد مسن ۷۰، ۸۰ ساله همه با من خاطره دارند و همین برایم کافی است اما به هر حال همیشه گفته‌ام مثل خلبان‌هایی که دائم در پرواز هستند و وقتی بازنشسته می‌شوند، زمین‌گیر می‌شوند و در زمین می‌مانند، برای ما هنرمندان هم شاید همین اتفاق بیفتد. من هم قطعا دلم تنگ می‌شود و دوست دارم حضور داشته باشم اما به شرط برنامه خوب. برنامه‌ای که کم نیاورد. مردم ما باهوش هستند و برنامه خوب می‌خواهند.
چرا «مدار بسته» تلویزیون را قبول نکردید؟
این مجری قدیمی سپس در توضیح بیشتر اینکه چرا «مدار بسته» تلویزیون را قبول نکرد؟ می‌گوید: برنامه «مداربسته» در حال حاضر با اجرای آقای حسین رفیعی در حال پخش است و قرار بود ابتدا ما دوربین مخفی کار کنیم و مهمان دعوت کنیم که من گفتم اگر قرار است مهمان برنامه وارد شود باید یک فضای جدید با دیالوگ‌های جدید همراه باشد تا مخاطب حس نو بودن داشته باشد اما اگر صرفا اجرا باشد فکر می‌کنم با اهداف خودم منافات داشته باشد.
وی ادامه می‌دهد: من همیشه اکتیو بوده‌ام و دوست داشتم مسابقه اجرا کنم. در این سال‌ها هزاران مسابقه تلویزیونی ساخته‌ام و بالاتر از من هیچکس مسابقه تلویزیونی در طیف‌های مختلف در ایران کار نکرده است اما الان دیگر تلویزیون خیلی دنبال کار ما نیست و گویا اهدافش تغییر کرده و فعلاً کسی از ما دعوتی نکرده است.
روشن پژوه خاطرنشان می‌کند: «مداربسته» یک برنامه گفتگو محور بود و من احساس کردم اگر گفتگوها به دل مخاطب ننشیند و اتفاق جدیدی رخ ندهد، دو صندلی گذاشتن و حرف زدن که کاری ندارد و چیزی از آن در نمی‌آید. من در سال ۶۹ برنامه‌ای با عنوان «نوروز ۷۰» داشتم که مهمانان ما همه هنرمندان حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون بودند و به عنوان مثال وقتی از آنها می‌پرسیدیم چند فرزند دارید، بیننده راهی نداشت جز اینکه از برنامه من از خصوصیات اخلاقی هنرمندان مطلع شود اما الان صفر تا صدشان در فضاهای مجازی موجود است و من دیدم این فضا فضایی نیست که من بتوانم آنچه دلم می‌خواهد را اجرا کنم و فقط باید پولی از تلویزیون می‌گرفتم، پس با خودم فکر کردم چرا باید این کار را بکنم بگذارید پول در تلویزیون باشد شاید بهتر باشد.
وی همچنین تصریح می‌کند: آن زمانی که در تلویزیون مشغول به کار بودم هزاران دختر و پسر و کودک و نوجوان و بزرگسال می‌ایستادند به عشق اینکه یک فضای متفاوتی را ببینند اما سال‌هاست این فضاها تعطیل شده است. «مسابقه محله» جزو مسابقه‌های تلویزیونی بود که نه زمان داشت و نه جغرافیا؛ یعنی بچه‌ها همیشه در محله‌های مختلف بودند و هستند و ما هم همیشه در بینشان بودیم و دوست داشتیم که برنامه اجرا کنیم.
درِ صداوسیما که باز است اما …
او در واکنش به جمله مدیران صداوسیما که می‌گویند درهای سازمان به روی همه هنرمندان مردمی باز است، می‌گوید: در که باز است اما ما باید مخاطب جذب کنیم؛ چرا برنامه‌هایی که مخاطب‌های میلیونی داشتند دیگر نیستند؟ این بزرگترین سوال است. ان‌شاءالله که درِ سازمان صداوسیما همیشه به روی هنرمندان باز باشد. آقای جبلی هم به هنر و هنرمندان محبت دارند اما من فکر می‌کنم در حال حاضر خیلی‌ها بتوانند کارهای جدیدی را انجام بدهند اما پاشنه فضای تولید محتوا در اتفاقات دیگری پیچیده شده است و همین کار را سخت کرده است.
روشن پژوه صحبت‌هایش را اینگونه به پایان می‌رساند: در هر صورت ما همچنان امیدواریم. آن زمان با «مسابقه محله» واقعا در کنار بچه‌ها صفا می‌کردیم و افتخارمان این بود که در شهر، روستاها و استان‌های مختلف به عنوان سفیر رسانه ملی حضور داریم. یادش بخیر آن زمان وقتی بچه‌ها از مسابقه ما جایزه‌ای دریافت می‌کردند احساس می‌کردند یک مدال گرفته‌اند و همین برای من افتخار بود که در خدمت مردم بودم.
