حسین سلیمانی ـ بازیگر سینما و تلویزیون ـ از شایعه ها و حرف هایی گفت که سال ها او را اذیت کرده است.
حسین سلیمانی، بازیگر مجموعه های تلویزیونی «پژمان» (سروش صحت)، «زعفرانی»، «آقا و خانم سنگی» و «همسایه ها» (مهران غفوریان)، «سرزمین مادری» (کمال تبریزی) و «۸۷ متر» کیانوش عیاری به نکاتی اشاره کرد که برای اولین بار مطرح می شود.
بازیگر «هزارپا» درباره شایعه هایی مبنی بر اینکه زمانی در مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست زندگی می کرده است، توضیح داد: زمانی که فیلم «مهر مادری» را بازی کردم، می گفتند زندان بودم، آن موقع خیلی اذیت شدم، حتی یک مجله هم به این موضوع اشاره کرده بود که من در بچگی شماره مجله را پیدا کردم و تماس گرفتم و گفتم بر چه اساسی این حرف را می زنید و بسیار پشت تلفن گریه کردم. راستش دیگر نمی خواستم کار کنم که آقای تبریزی با من صحبت کرد و از من خواست این حرف ها را نشنیده بگیرم. ایشان می گفت در آینده این صحبت ها برایت شوخی می شوند.
بازیگر «شاهگوش» سپس اظهار کرد: بعد از فیلم «مهر مادری» یک آشنا در بیرون سینما یک چاقو به کمر من زد و باعث شد شرایط خیلی سختی برای من به وجود بیاید که تصمیم آقای تبریزی، خانم معتمد آریا و آقای مهدی کریمی این بود که من از محیطی که زندگی می کردم فاصله بگیرم. برای همین با یک پانسیون حوالی میدان شهدا که برای دادگستری بود، صحبت کردند و من شش ماه آنجا بودم و بعد از آن، سر سریال «چشم به راه» آقای اصغر فرهادی (۱۳۷۷) رفتم. من شش ماه در پانسیون دادگستری بودم و هیچ مشکلی با این قضیه ندارم و برای همان موقع هم بود، ولی یادم است آن موقع شایعه زندان تاثیر روحی بدی بر من گذاشت.
حتی یادم هست که گریمور، سر فیلم مدام مراقب میزش بود و آن راچک می کرد. سر یک سریالی هم، شهرام قائدی به من گفت، حسین به من گفتند تو قتل عمد کردی و در زندان افتادی! آقای تبریزی دلش سوخته و تو را بیرون آورده است. اصلا مگر می شود همچین چیزی؟ اما به هر حال با همه این حرف ها کنار آمدم.
حسین سلیمانی همچنین درباره نقش فاطمه معتمدآریا در زندگی اش توضیح داد: من اگر سالم زندگی کردم، یک دلیلش ایشان (فاطمه معتمدآریا) بود. با بقیه کاری ندارم که چطور زندگی می کنند اما خودم سلامتم و خدا را شاکرم.
این بازیگر جوان در پایان صحبت هایش یادآور شد: با اینکه سر یک کار، دستمزد میلیونی می گرفتم اما موردی هم بود که فیلمی را کار کردم و دستیار بودم، عکاسی می کردم، بازی هم داشتم و آخر کار به من ۱۵۰ هزار تومان دادند، هنوز هم تهیه کننده را نمی بخشم. من خیلی کار کردم و الان که اینجا نشستم نتیجه این همه سالی است که دویدم .
