«بی‌‌رویا»، متفاوت و سرشار از پیچیدگی و معما

عادت کرده‌‌ایم در سینمای‌‌مان شاهد کمدی‌‌های سطحی یا فیلم‌‌های اجتماعی رئالی باشیم که یا نوعی بی‌‌خیالی پوچ را به‌‌ما نشان می‌‌دهند یا زندگی تلخ روزمره مثل یک سیلی به صورت ما می‌‌کوبند. اما «بی‌‌رویا» به تهیه‌‌کنندگی هومن سیدی و کارگردانی آرش وزیردفتری، از معدود فیلم‌‌های سینمای ما است که روی مرز اثری روان‌‌شناختی و فلسفی حرکت می‌‌کند و جنسش متمایز از این سینمای تکراری است. سینمای دنیا مدت‌‌ها است از درام‌‌های خطی و ساده دور شده و سراغ مضامین روان‌‌شناسی و کاوش ذهن شخصیت‌‌ها رفته است. زاویه دید فیلم «بی‌‌رویا» هم نه از نگاه شخصیت اصلی، بلکه از درون ذهن و توهمات اوست و همین باعث شده با اثری متفاوت و جالب مواجه باشیم که در ادامه بیشتر به معرفی آن می‌‌پردازیم. (برای تماشای فیلم کلیک کنید)
نجات زیبا توسط رویا
داستان درباره زوجی به‌‌نام بابک و رویا است که قرار است به‌‌زودی عازم دانمارک شوند. آن‌‌ها چون قصد مهاجرت دارند با شتاب خاصی در حال انجام کارهای شخصی هستند. در این شرایط دختری که حافظه‌‌اش را از دست داده و حتی نامش را هم به‌‌یاد ندارد مقابل رویا قرار می‌‌گیرد. رویا که نگران سرنوشت اوست تلاش می‌‌کند خانواده‌‌اش را پیدا کند؛ اسم او را زیبا می‌‌گذارد و تا پیدا شدن هویت، او را به‌‌خانه خودش می‌‌برد. کم کم رویا متوجه شکل‌‌گیری رابطه‌‌ای بین بابک و زیبا می‌‌شود؛ همه‌‌چیز به شکل عجیب و ترسناکی پیش می‌‌رود و حقایقی درباره گذشته و آینده آدم‌‌ها لو می‌‌رود که پیچیده است. (برای تماشای فیلم کلیک کنید)
بالاخره با چه ژانری طرف بودیم؟
فیلم از اواسطش درامی پرکشش مبتنی بر چند معما دارد اما در دقایق پایانی به ورطه افراط در استفاده از ایده اصلی می‌‌افتد. درباره چرایی وارد بودن این انتقاد به فیلم نمی‌‌توان خیلی چیزی گفت چون باعث لو رفتن داستان می‌‌شود. از طرفی چالش دیگر فیلم با انتخاب دقیق موضع است. مخاطب تا پایان فیلم متوجه نمی‌‌شود شاهد یک اثر روان‌‌شناختی است یا فیلمی درباره جهان‌‌های موازی، دژاوو و … البته پیچیده بودن یک فیلم آن‌‌هم با چنین مضمونی بد نیست و مخاطب ایرانی هم باید به داستانی با پایان شگفت‌‌انگیز و نقطه عطف پیچیده عادت کند. نکته جالب در فیلمنامه این است که انگار فیلم از بیان ماهیت خودش برای مخاطب طفره دارد تا هرکسی بنا به سلیقه خودش برداشت لازم را درباره بازی بودن اتفاقات (مثل فیلم گیم دیوید فینچر) یا روان‌‌شناختی بودن مثل (تولد با بازی نیکول کیدمن) یا کنجکاوی ذهن فیلمساز در دنیای جهان‌‌موازی و … داشته باشد. در ضمن در «بی‌‌رویا» شاهد یکی از متفاوت‌‌ترین نقش‌‌آفرینی‌‌های مرحوم رضا داوودنژاد هستیم که اخیراً از میان ما رفت. برای تماشای این فیلم نیازی به خرید اشتراک نیست و کافی است با اینترنت ایرانسل یا رایتل روی لینک زیر کلیک کنید.
>>> برای تماشای فیلم کلیک کنید