خراسان/ خانمی هستم دیپلمه، خانه دار و ۱۹ ساله. همسرم ۲۲ ساله است و شغل آزاد دارد. نزدیک ۴سال است که عقد کرده ایم. شوهرم بسیار خونسرد و خجالتی است. تمایل زیادی به جمع و تفریح و خوشگذرانی ندارد و فکر می کنم با دوستانش بیشتر از بودن با من خوشحال است. من از هدیه، محبت، عشق و علاقه برای او کم نگذاشته ام اما او هیچ کاری نمی کند که نشان دهد من هم در زندگی برایش مهم هستم. مدتی است به فکر جدا شدن افتاده ام و از این موضوع ترسی ندارم و خانواده ام مشکلی با جدا شدنم ندارند.
پاسخ
خواهر گرامی، این که جدایی را به عنوان اولین راه حل مشکل خود انتخاب کرده اید خوب نیست و متاسفانه نشان دهنده وجود یک خلأ عاطفی پنهان در رابطه شما و همسرتان است. چون چهار سال رابطه زناشویی در صورتی که روند درستی داشته باشد، به طور طبیعی باید به یک حس عمیق عاطفی و روانی منجر شود که تصور از دست دادن آن ترس و نگرانی و غم را در وجود دوطرف ایجاد کند در حالی که شما به صراحت اعلام می کنید که ترسی از جدایی ندارید و این مسئله کمی جای تامل دارد. این که چرا در طول این چهار سال شما به همسرتان و این رابطه وابستگی عمیق پیدا نکرده اید، جای بحث و بررسی دارد. بنابراین ضمن این که توصیه می کنم قبل از هر اقدامی حتما به همراه همسرتان به یک مشاور با تجربه مراجعه کنید، مواردی را در ادامه خدمت تان عرض می کنم و امیدوارم راهگشا باشد.
یافتن دلایل سردی رابطه تان
سردی رابطه خود و همسرتان را علت یابی کنید. با توجه به توضیحات مطرح شده، لازم است که شما به دنبال یافتن موانع عمیق شدن رابطه تان باشید و بررسی کنید که چرا نتوانسته اید به اندازه کافی به همسرتان نزدیک و به زندگی مشترک تان وابسته شوید. دانستن این که آیا شما از ابتدا امید و انگیزه کافی را نداشته اید یا به مرور این علاقه و دلگرمی کمرنگ شده و این که چه اتفاقاتی باعث به وجود آمدن شرایط فعلی شده است، مهم به نظر می رسد و بهتر است برای این گونه سوالات پاسخ مناسبی پیدا کنید.
به تفاوت های فردی توجه کنید
شما در متن پیامک تان به برخی از ویژگی های شخصیتی همسرتان از جمله کمرویی، خونسردی و انزوا اشاره ولی فراموش کرده اید که انسان ها و به خصوص دو جنس مخالف با هم فرق دارند و هیچ دو نفری را نمی توان پیدا کرد که دقیقا مثل هم فکر و رفتار کنند. بنابراین توصیه می کنم قبل از این که بخواهید شوهرتان را محکوم به ایراد و نقص کنید، به او حق بدهید که مانند شما فکر نکند چراکه او یک انسان با ویژگی های منحصر به خودش و با یک سابقه تربیتی و پرورشی متفاوت از خانواده شماست. اگر در زمینه رفتاری خاص با شوهرتان اختلاف سلیقه دارید، بهتر است به جای این که سعی در تغییر صددرصدی وی داشته باشید، با گفت و گو به یک حد تعادل برسید.
پیش داوری نکنید
شما در پیامک خود به دو نکته اشاره کرده اید؛ یکی این که شوهرتان از بودن با دوستانش بیشتر لذت می برد و دیگری مهم بودن یا نبودن شما در زندگی. همان طور که خودتان نیز بیان کرده اید، فکر می کنید که این گونه است ولی مطمئن نیستید. بنابراین سعی کنید از حدس و گمان در تصمیمات مهم و سرنوشت ساز زندگی استفاده نکنید و دغدغه های خودتان را با شوهرتان مطرح کنید تا خودش به آن ها پاسخ دهد.
ویژگی های مثبت همسرتان را ببینید
همان طور که می دانید هیچ انسانی کامل نیست و هر فردی نقاط قوت و ضعفی دارد. در زندگی مشترک اگر زوجین سعی کنند نقاط ضعف یکدیگر را پوشش دهند و نقاط قوت یکدیگر را تقویت کنند، به طور قطع میزان رضایت بیشتری از زندگی خواهند داشت و همواره موفق تر خواهند بود. به شما نیز توصیه می کنم ضمن تعدیل سطح انتظارات خود، ویژگی های مثبت همسرتان را بزرگ نمایی کنید و به او کمک کنید تا ضعف های خودش را برطرف کند. توجه داشته باشید که طلاق راهکار مناسبی نیست و به نوعی پاک کردن صورت مسئله است.
نویسنده : حسین محرابی | روان شناس
