️ در باب مشروبات الکلی یا همان خَمر است که روایات متعدّدی داریم. در بعضی از موارد تعبیر این است که «لَعَنَ رَسُولُ الله(ص)»؛ و در بعضی از روایات آمده است که «لَعَنَ اللهُ تَعَالَی». در یک روایت می فرماید: پیغمبر اکرم(ص) «فِی الْخَمْرِ عَشَرَهً»؛
دَه دسته را در ارتباط با خَمر لعن کرده اند: «غَارِسَهَا وَ حَارِسَهَا وَ عَاصِرَهَا وَ شَارِبَهَا وَ سَاقِیَهَا وَ حَامِلَهَا وَ الْمَحْمُولَهَ إِلَیْهِ وَ بَائِعَهَا وَ مُشْتَرِیَهَا وَ آکِلَ ثَمَنِهَا» ؛ ببینید پیغمبراکرم(ص)بحث تهیّۀ اسباب برای فعل حرام را از کجا شروع کرده است.
آن کسی که درخت مو می کارد، برای اینکه مشروب شود، آن کسی که مراقبت از آن می کند، آن کسی که می فشارد و آب آن را می گیرد، کسی که می ریزد و می دهد دست دیگری، حامل آن مثل کسی که ماشین اجاره داده است که مشروب را حمل کند، خریدارش، مشتری اش و خلاصه همه و همه و حتّی کسی که محلّی را اجاره دهد و می داند که در آن محل، این فعل حرام می خواهد انجام شود، همۀ این ها حکم حُرمت دارد. نه اینکه برای انجام حرام اجاره داده باشد؛ بلکه همین قدر که می داند که در آن محل می خواهند فعل حرام انجام دهند، برای حُرمتِ اجاره دادن کافی است.
وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۲۴
