تقدیم به آن ها که احساس می کنند، همسرشان دیگر عاشق شان نیست

 زبان عشقت را بشناس

زبان اول عشق : کلام تایید آمیز یکی از راه‌های بیان و ابراز احساسات، استفاده از واژه‌های دلگرم کننده و تشویق آمیز است.

هدف عشق به دست آوردن چیزی که شما می‌خواهید نیست بلکه انجام دادن کاری برای سعادت کسی است که دوستش دارید. واقعیت این است که وقتی ما کلام تاییدآمیز دریافت می‌کنیم به احتمال قوی ترغیب می‌شویم که متقابلاً کاری انجام دهیم. کسانی که زبان عشق خود و یا همسرشان کلام تایید آمیز است باید در گفتار خود این نکات را مدنظر قرار دهند: کلمات تشویق آمیز واژه تشویق در زبان انگلیسی به معنای ایجاد شهامت است. همه ما در بخش‌هایی از وجودمان احساس ناامنی می‌کنیم. ما فاقد شهامت هستیم و این شهامت نداشتن اغلب مانع انجام کارهای مثبتی می شود که دوست داریم انجام دهیم. لطفاً توجه کنید که ما نمی‌گوییم به همسرتان فشار بیاورید تا کاری را که شما می‌خواهید انجام دهد، بلکه می‌گوییم او را تشویق کنید تا علایقی را که دارد، بسط و پرورش دهد. تشویق مستلزم توجه و محبت و نگاه کردن به جهان از چشم همسرتان است. ابتدا ما باید بفهمیم که چه چیزی برای همسرمان مهم است و سپس با تشویق به پرورش آن بپردازیم. کلام مهر آمیز عشق مهربان است. اگر بخواهیم با زبان، ارتباط عاشقانه برقرار کنیم باید از واژه‌های مهرآمیز استفاده کنیم. من واقعاً حیرت می‌کنم که چطور مردم زندگی امروز خود را با بیان خاطرات تلخ دیروز خراب می کنند.

بهترین کاری که ما با خطاهای گذشته می‌توانیم انجام دهیم این است که آن‌ها را به تاریخ بسپاریم و فراموش کنیم. بله، متاسفانه اتفاقی افتاده و صدمه زیادی هم زده و ممکن است که باز هم به ما صدمه بزند و ما را برنجاند؛ اما ما نمی‌توانیم گذشته را پاک کنیم یا تغییر دهیم بلکه باید آن را به عنوان گذشته و تجربه بپذیریم. پس اگر می‌خواهیم روابط صمیمی و دوستانه داشته باشیم، به جای بیان خاطرات تلخ گذشته باید خواسته‌های یکدیگر را بدانیم، آمال و آرزوهای یکدیگر را بشناسیم و با کلمات محبت آمیز به بیان آن‌ها بپردازیم.

کلمات فروتنانه عشق تقاضا می‌کند، نه تحکم. اگر با تحکم خواسته‌های خود را بیان کنیم، امکان صمیمیت را محو و نابود کرده ایم و همسرمان نیز از ما دور خواهد شد. پس بیاموزیم که زبان عاشق متواضع و مهربان است نه متکبر و پرخاشگر.

زبان دوم عشق: وقت گذاشتن برای یکدیگر

منظور از وقت گذاشتن برای یکدیگر ، این است که توجه خود را به طور کامل به دیگری معطوف کنیم. طریقه اساسی وقت گذاشتن برای یکدیگر، با هم بودن است. البته منظور ما صرفاً کنار هم بودن نیست، با هم بودن یعنی توجه متمرکز و کامل. یکی از وجوه وقت گذراندن این است که ما با هم کاری انجام دهیم و طی این مدت تمام توجه‌مان به دیگری باشد.

ما با روش‌های مختلفی می‌توانیم برای هم وقت بگذاریم. ممکن است همسر ما با یکی از این روش‌ها عشق خود را نشان ‌دهد، در حالی که ما از آن غافل هستیم. در ادامه نمونه‌هایی از وقت گذاشتن برای یکدیگر را بیان می‌کنیم. گفت و گوی متمرکز گفت وگوی متمرکز کاملاً با زبان اول عشق متفاوت است.

کلمات تایید آمیز روی چیزی تکیه می‌کند که ما می‌گوییم، اما گفت وگوی متمرکز روی چیزی که می‌شنویم تکیه دارد. متاسفانه ما فراموش می‌کنیم که ازدواج یک رابطه است، نه پروژه‌ای که باید کاملش کنیم یا مشکلی که باید حلش کنیم. برای برقراری یک رابطه صمیمی به جز خوب گفتن باید از خوب شنیدن یا هنر گوش کردن نیز بهره ببریم. 


هنر گوش کردن

۱- وقتی همسرتان حرف می‌زند، به چشم‌هایش نگاه کنید.

۲- در حین گوش کردن به حرف‌های همسرتان، مشغول کار دیگری نشوید.

۳- در حین گوش کردن در پی کشف احساسات طرف مقابل‌تان باشید.

۴- به حرکات بدن یا همان زبان بدن وی توجه کنید.

۵- حرف او را قطع نکنید. فعالیت های سازنده یکی دیگر از وجوه وقت گذراندن برای یکدیگر، فعالیت سازنده است. فعالیت‌های سازنده مشترک، مخزن خاطره‌ای ایجاد می کند که تا سال‌ها بعد می‌توانید از موجودی آن استفاده کنید . در شماره بعد، درباره سه نوع دیگر از زبان عشق در زندگی مشترک خواهیم گفت.