این روزها سریالها و فیلمهای متعددی از شبکه نمایش خانگی و اکران در سینماها در معرض نمایش هستند و بسیاری از همین مجموعههای نمایش خانگی کم و بیش بینندگانی را به خود جلب کردهاند.
از پیشکسوتان، بازیگران کهنهکار و استارها همیشه نوشته شده اما بد نیست حواسمان به جوانانی هم باشد که در همین کارها خصوصاً مجموعههای نمایش خانگی در حال ایفای نقش هستند.
در هفتههای گذشته رسانههای بسیاری از جمله «سینمانوین» متعدد از سریال «یاغی» و بازیهایش بویژه علی شادمان نوشتهاند. اما اکنون سریالهای دیگری از جمله «جیران» و «نوبت لیلی» یا در سینما فیلمهایی مثل «علف زار» و «زالاوا» درحال نمایش هستند که چند جوان خوش آتیه در آنها ایفای نقش کردهاند.
امیرحسین فتحی در قامت یک جوان جان به کف در راه رسیدن به عشق از دست رفتهاش که زمین و زمان را زیر پایش گذاشته، در «جیران» باعث توجه بسیاری از مخاطبان به خودش شده است. فتحی فیزیک مناسبی برای چنین نقشهایی دارد و دیالوگهایش را از عمق وجود ادا میکند و همین است که او را به بازیگری متفاوت بدل کرده است. او برای ستاره شدن چیزی کم ندارد.
امین شعرباف در «نوبت لیلی» در نقشی که چندان هم شبیه «قورباغه» – که با آن درخشید و شناخته شد – نیست جلوه تازهای از هنر بازیگری خود را به نمایش گذاشته است. شعرباف خوش سیماست. بیانی واضح و خوب دارد تا از ورای آن، اعتماد به نفس قابل تقدیری از نقشهایش به مخاطب القا شود که این عجیب به شناسنامه دار شدن بازیهایش هم میآید. او استفاده از میمیک و کاربردهای مهم آن در حس آفرینی را بلد است. از شعرباف خیلی بیشتر از «نوبت لیلی» ها باید شنید و توقع داشت.
نوید پورفرج نیز در فیلم ترسناکِ ارسلان امیری، در کسوت یک رییس کلانتری در دهه ۵۰ شمسی باورپذیر است و از سایه نقش خودش در «مغزهای کوچک زنگ زده» بیرون آمده. پورفرج خوب انتخاب میکند و شانس حضور در پروژه های موفق را داشته. او میتواند از این هم درخشانتر باشد.
در پایان صدف اسپهبدی که چنان در کالبد یک معتاد خانه خراب در «علف زار» رفته که حتی بازی بازیگران تجربه دار این فیلم هم زیر سایه خودش برده است. او به قدری خوش درخشید تا داوران جشنواره فجر، سیمرغ را برای اولین حضورش در یک اثر سینمایی به او دادند.
نظربه استقبال شما از این یادداشت ویژه برای چند جوانی که دربارشان نوشتیم و بیش از اینها هم باید درباره آنها نوشت، بزودی در پروندهای مفصل به سراغ تمامی جوانان خوش آتیه سینمای ایران خواهیم رفت.