اکنون تیمی از محققان به رهبری دانشگاه ییل، عوامل ایجاد تغییرات در دی ان ای را به عنوان دارنده بیشترین سهم در رشد سرطان در تومورها معرفی کردند.
محققان اعلام کردند که رویکرد جدید تجزیه و تحلیل مولکولی آنها به یک بحث طولانی مدت در مورد میزان کنترل انسان بر روی ابتلا به سرطان در طول زمان شفافیت می بخشد.
در این راستا دکتر جفری تاونسند (Jeffrey Townsend) پروفسور آمار زیستی در بخش آمار زیستی در دانشگاه ییل گفت که بررسی موارد جهش های ژنتیکی خاص می تواند نشان دهد که قرار گرفتن در معرض قابل پیشگیری مانند اشعه ماوراء بنفش تا چه حد باعث رشد تومور در ۲۴ نوع مختلف سرطان شده است.
او گفت: اکنون می توانیم به این سؤال پاسخ دهیم که منبع اصلی جهش‌های کلیدی که آن سلول‌ها را به جای باقی ماندن بافت طبیعی به سرطان تبدیل کردند، چیست؟
به گفته محققان برخی از شایع ترین سرطان ها در ایالات متحده با تصمیمات انسانی قابل پیشگیری هستند. سرطان های پوست مانند ملانوما تا حد زیادی به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش ظاهر می شوند و سرطان ریه اغلب به مصرف تنباکو بازمی گردد. اما دانشمندان مدت‌هاست که برای اندازه گیری میزان رشد تومور هر فرد در نتیجه اقدامات قابل پیشگیری در مقایسه با افزایش سن یا درصد ابتلا تلاش کرده اند.
پیش از این، تحقیقات شان داده بود که می توان پیش بینی کرد که چگونه عوامل خاصی باعث جهش های خاص می شوند که ژنوم بافت ها را تغییر می دهند. تاونسند و همکارانش با ترکیب این دانش با روش خود که سهم هر جهش در سرطان را به طور کمی بررسی می کند، نشان دادند که درصد مشخصی از بیماری به عوامل شناخته شده و ناشناخته در پیدایش سرطان نسبت داده می شود.
او توضیح داد: این تحقیقات آخرین قطعه پازل را به ما می دهد تا آنچه را که برای ژنوم انسان با سرطان رخ داده است، مرتبط کنیم. او افزود: ما به تومور شما نگاه می کنیم و سیگنال نوشته شده در تومور را دیده و تشخیص می دهیم که چه چیزی باعث آن سرطان شده است.
پژوهشگران در گزارش خود توضیح می دهند که برخی از سرطان ها نسبت به سایرین قابل کنترل تر هستند. به عنوان مثال، عوامل قابل پیشگیری بخش بزرگی از تشکیل تومورهای مثانه و پوست را تشکیل می دهند. با این حال، محققان دریافتند که سرطان پروستات و گلیوما عمدتاً به دلیل فرآیندهای داخلی مرتبط با سن قابل انتساب هستند.
تاونسند پیشنهاد می کند که جمعیت‌های محلی یا مشاغلی که از سطوح بالای سرطان رنج می برند نیز ممکن است بتوانند از این یافته‌ها برای کشف مواردی از قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا استفاده کنند. به گفته او، این ایده امیدوارکننده به نظر می رسد، زیرا ثبت نسبت عوامل به طور بالقوه می تواند علل زمینه ای را که منجر به رشد تومور می شود، آشکار کند.
او گفت: این امر می تواند از نظر بازخورد دادن به مردم به آن ها بفهماند علل سرطانشان چیست. این موضوع در سطح شخصی، ممکن است برای افراد مفید باشد. با این حال، این یافته ها می تواند به مقامات بهداشت عمومی کمک کند تا به سرعت منابع سرطان را قبل از اینکه منجر به تومورهای بیشتر شوند، شناسایی کرده و در نتیجه جان افراد را نجات دهند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصیMolecular Biology and Evolution منتشر شده است.
