آهنگ «دشت مجنون» اثری از میدیا فرج‌نژاد در قالب پروژه «تار و تاریخ» است. فرج‌نژاد این آهنگ را براساس شعری از هوشنگ ابتهاج ساخته و آواز آن را رهام خورشیدوند خوانده و نوازندگی دف و بندیر هم برعهده علیرضا نصیری‌فرد بوده است.
ویدیوی این آهنگ در بنای «زیگورات چغازنبیل» ضبط شده است.
در ادامه یادداشتِ میدیا فرج‌نژاد درباره تابلو موزیکال «دشت مجنون» را می‌خوانید:
خوزستان دلیل آغاز «تار و تاریخ» بود، سرزمینی رازآلود. قدم که به خاکش گذاشتم تمام کودکی‌ام زنده شد. دلم برای تک تک شهرها و جاده‌هایش تنگ شده بود.
می‌شود از تاریخ ایران نام برد و شوشِ کهن را فراموش کرد؟ اولین مکانی که در خوزستان آرزوی دیدار مجددش را داشتم زیگورات چغازنبیل بود و با مهربانیِ تمامِ دست اندرکاران و رویِ گشاده و آغوش بازشان این مهم اتفاق افتاد.
اینجا کهن‌ترین ساختمان مذهبی ایران است!
بنایی که قدمتش به هزار و دویست پنجاه سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد! بنای عظیمی که در ستایش ایزد نگاهبانِ شوش ساخته شد. بنایی که اولین میراث ثبت شده ایران است در یونسکو!
از عظمتش هر چه بگوییم کم است. در طول ضبط، دلسوزیِ مدیران آنجا و کارکنان عاشقش توجه تمام گروه را جلب کرده بود. البته دغدغه‌هایی هم هست...
پاسداری از چنین بنای عظیمی نیاز به بودجه قابل توجهی دارد که در حقیقت این بودجه آنقدر که باید و شاید نیست و در چند سال گذشته متاسفانه کمک‌های یونسکو نیز به خاطر تحریم‌های ایران قابل وصول نبوده است.
امیدوارم توجه بیشتری به این موضوع از سوی مدیران ارشد صورت پذیرد.
تابلوموزیکال «دشت مجنون» با شعری از جناب سایه، ترجمه احساس‌مان بود در کنار این زیبای با عظمت.»
میکس و مسترینگ این آهنگ برعهده احمد میرمعصومی و کارگردانی و تدوین تابلو موزیکالِ «دشت مجنون» را مرتضی حاج‌محمدی عهده‌دار بوده است.
تابلو موزیکال در پروژه‌های مختلف تعاریف متفاوتی دارد. اما در پروژه‌ی «تار و تاریخ» براساس پدیده‌ای مانند یک بنا، یا تاریخِ یک منطقه در نقطه‌ای مشخص، موسیقی ساخته می‌شود تا روایت‌گرِ آن بنا یا روایتگر بخش مشخصی از تاریخ به زبان موسیقی باشد.
زیگورات دوراونتاش که بیشتر با نام چُغازَنبیل شناخته می‌شود، نیایشگاهی باستانی است که حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد. این زیگورات، بنای مرکزی محوطه باستانی به‌جای مانده از مجموعهٔ ایلامی دوراونتاش (شهر اونتاش) است که نزدیک شوش در استان خوزستان قرار گرفته‌است. چغازنبیل در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان اولین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت. خاورشناسان چغازنبیل را کهن‌ترین ساختمان مذهبی شناخته شده در ایران می‌دانند.
