موسیقی ما/ از آن روزهای همنفسی سی سال میگذرد و همچنان «حسین علیزاده» (آهنگساز و نوازندهی برجستهی موسیقی) فروتنانه و با مهرِ بسیار از «علی حاتمی» سخن میگوید و تاکید میکند که حاتمی ساز را با سینما به مردم نشان داد.
«علی حاتمی» را سعدیِ سینمای ایران میدانند؛ کارگردانی که آثارش همواره پیوندی عمیق میانِ سینما و موسیقی داشت و «دلشدگان» نقطهی عطفی برای آنکه، او به این هنر ادای دین کند.
سعدی سینمای ایران که در سوتهدلان قطعهی «پیر فرزانه» را استفاده کرده بود، در «دلشدگان» از دو تن از مفاخر و اساتید گرانمایهی موسیقی (محمدرضا شجریان و حسین علیزاده) بهره برد. این فیلم برای هزارهی باربد و دربارهی تاریخ موسیقی ایران ساخته شد.
مانا نام «علی حاتمی» در نظر داشت که از زندهیاد «حسین دهلوی» و «حسین علیزاده» به صورتِ مشترک برای آهنگسازی این اثر بهره بگیرد؛ اتفاقی که خوشایند هیچکدام از این دو چهرهی موسیقی نبود و سرانجام استاد دهلوی مسوؤلیتِ کار را به علیزاده سپرد و نتیجه بدل به یکی از ماندگارترین موسیقیهای تاریخِ سینمای ایران شد. استادِ آهنگساز از آن روزها خاطراتِ خوش، بسیار دارد و میگوید: «هر روز که سر فیلمبرداری میرفتیم انگار به جشنی بزرگ دعوت بودیم. همه دستاندرکاران فیلم سخت ذوق و شوق داشتند. فیلمبرداری آقای حاتمی نماد آن چیزهایی بود که در جامعه ما دیده نمیشود: مهربانی، احترام به بزرگان سینما، به هنرپیشهها و تمام عوامل فیلم. همه افراد با جان و دل کار میکردند. هیچ کس، هیچ چیزی کم نمیگذاشت. این اتفاق در دل همه ما مهر ایجاد میکرد.»
جوهره و کلام تمام موسیقیها از خود حاتمی بود
فریدون مشیری شعرها را فنیتر کرد
تمهای اصلی فیلم دلشدگان را از شعرهای حاتمی گرفتم
این اشعار خود به خود یک زمینهی موسیقیایی برای من به وجود میآوردند
در این فیلم پیوندی عمیق بین همه ما وجود داشت
حاتمی یک معلم و یک رفیق بود
دلشدگان در موسیقی فیلم جزو تجربههای اول من بود
حاتمی هنوز در آثاری که از خود بهجای گذاشته است، ادامه دارد